Frío en primavera

Hoi allemaal,

Bij deze dan maar weer even een update uit Argentinië. Het nieuws kopte vanmorgen met frío en primavera, oftewel het is veel te koud voor de tijd van het jaar (lente dus). De laatste nachten was het zelfs rond het vriespunt en overdag kwam de temperatuur ook niet verder dan een graad of 15. Gister ging ik zelfs de deur uit met motregen en een harde wind, maar vandaag was het echter weer strakblauw en volgende week wordt het >30 graden.

Naast het weer wordt mijn Spaans ook steeds beter, deze week heb ik elke dag van 10u tot 14u spaanse les gehad van Nelly, samen met een andere Nederlander Ad ergens op een talenschool midden in het centrum. In de winkel heb ik vandaag zelfs met succes gevraagd of ze een beltegoed kaart hadden en ik heb zowaar degene gekregen die ik moest hebben. Het is ook maar goed dat het Spaans beter gaat, want in een restaurant bestel ik telkens het verkeerde... om een voorbeeld te geven, afgelopen maandag gingen we in de pauze van de Spaanse les lunchen bij een restaurant aan de overkant van de straat. Op de menukaart stond een tortillo en ik dacht dus dat dat een soort Mexicaanse wrap zou zijn met vlees en groente ofzo als vulling (alles is hier tenslotte vlees) en ik dacht ook nog mee te werken door te zeggen dat ik de patat no separados ofzo hoefde (doe maar gewoon op m'n bord). Echter, de ober kwam terug en wat had ik op m'n bord: een omelet met de patat er doorheen gebakken/gekookt. OK...
Nou ja, het smaakte wel maar mijn besteltechniek blijkt wel voor verbetering vatbaar. BTW, 's avonds ging ik met Fernando en een vriend van hem eten in een Mexicaans restaurant, en daar is een tortillo wel gewoon een wrap. Zo gek was de gedachte dus niet!

Afgelopen weekend heb ik hier een beetje de toerist uit gehangen en kon ik eindelijk de bekende plekjes van BA verkennen. Zo ben ik bij het graf van Evita Peron geweest op de cementario Recoletta en zondag rondgelopen op de antiekmarkt in San Telmo. Ook zouden we zondag naar de Boca Juniors gaan, maar omdat een van onze telefoons geen bereik had, heb ik Tom uiteindelijk misgelopen, dus dan maar een volgende keer naar voetbal. Gisteren hebben we wel eerst gegeten met een groepje Nederlanders, want gisteravond was er in café van Koning weer een Hollandborrel. Dit keer was het de officiele, omdat die van vorige week was afgelast. Eigenlijk is het maar een stomme aangelegenheid, want er is maar een handjevol studenten (dat is dan wel weer gezellig), maar de rest van de mensen bestaat uit koude kak, zoals mensen die hier een huisje hebben en 'van de week even naar Uruguay gezeild zijn, brabrabra', mensen van de ambassade en volgens een paar meiden ook een acteur van het programma Julia's tango... dat viel ons dan natuurlijk niet op, maar het geeft het type volk wel weer aan: mensen met Gant-truien en Ralph Lauren polo's die hier al langere tijd wonen en werken en die 'niet terugkeren naar Nederland zolang de PvdA nog bestaat'. Claro.. Desalniettemin was het wel gezellig en om half 3 was ik thuis. De volgende borrel is op 5 december en dan schijnt Sinterklaas ook een bezoek te brengen aan BA. Moeten we dan maar weer even naartoe. Ook gaan we als het goed is begin december een weekend naar de Iguazu falls, op de grens met Brazilië met dezelfde Nederlanders.

De stage zelf gaat trouwens ook wel goed, sinds gister is de opdracht eigenlijk pas echt duidelijk geworden en op een bepaalde manier valt die ook nog wel heel erg mee. Ik dacht namelijk dat het ziekenhuis al een PACS (systeem op afbeeldingen op te slaan, van bijv. radiologie) had en dat ik een aanbeveling moest maken hoe ze niet afbeeldings-bestanden (dus ECG-signalen bijv.) moeten opslaan. Dat is opzich niet gemakkelijk, want ziekenhuizen met een PACS zijn echt supermodern en om die te gaan verbeteren... Ik vond het ook al een beetje gek dat ze dat hier ook een PACS zouden hebben, want zo modern ziet het er allemaal niet uit en gister bleek dus ook dat ze helemaal niet zo'n systeem hebben. Begin januari starten ze alleen maar een pilotproject met een PACS voor een paar apparaten. Voor de leken, het is dus alsof je eerst denkt in een Rolls Royce te rijden die je moet verbeteren, maar het blijkt maar een oude Lada te zijn en daar valt inderdaad wel een aanbeveling te geven hoe het beter kan!
Vandaag ging ik met iemand van de afdeling inkoop en een verpleger (Jorge & Julio Cesar :)) de monitoren bekijken die ze in het ziekenhuis hebben staan en eigenlijk is het op een paar nieuwe Philips monitoren na allemaal oude troep. Elk apparaat hebben ze omgekeerd en de uitgangspoort laten zien die dan voor de signalen mag zorgen die ze in het door hun genoemde SACS (dus PACS, maar dan voor signals ipv pictures) willen hebben. Die apparaten waren ook gewoon aangesloten en we stonden dus gewoon op de IC naar die apparaten te kijken, zij maar sjorren aan die kabels. Lekker voor de patient... in ieder geval een patient heeft er ook niets van gemerkt dat wij er waren, want die was even geleden overleden, maar nog niet 'weggehaald'! Fraai is dat! In Nederland zou een overlden iemand echt niet een paar uur op de IC liggen, maar al lang ergens anders. Ook hebben ze hier nog niet de pieper ontdekt, maar hangen er gewoon speakers op de gang die keihard rondschreeuwen dat er voor iemand telefoon is ofzo, supermooi. En over die monitoren, volgens mij wisten ze zelf ook niet eens wat het allemaal betekende en die monitoren uit de jaren '70 zijn volgens mij echt niet handig te integreren met zo'n nieuwerwets systeem. Op een gegeven moment gaf die verpleger ook aan dat ze een digitale thermometer die aan een bedside monitor gekoppeld zat niet gebruiken, maar dat ze liever gewoon onder de oksel de temperatuur meten (jaja, dat kreeg ik in het Spaans mee!). 'Oh' zei Jorge, dat is voor jou dus goed om te weten, want dan hoeven we die signalen niet op te slaan. Ik dacht toen ook dat is goed om te weten, maar dan juist om de aanbeveling te geven die digitale thermomoter juist wél te gebruiken, anders heb je ja niets aan zo'n SACS, want dat is nou juist een voordeel dat je later de temperatuur kan terugzien. Nou ja whatever, ik heb in ieder geval niet meer het idee dat ik niets weet (had ik ook niet echt), maar ook nu ik het Spaans meer begrijp blijken m'n collega's niet alleen serieus te praten, maar ook heel veel onzin en valt de hightech standard dus ook wel mee. Maar goed, we zullen zien hoe het gaat, ik kan hier wel even mee verder.

Dan nog even over de Argentijnen, het is wel een mooi volkje. Ten eerste drinkt iedereen hier Mate. Het is een soort thee, in een rond kommetje op pootjes en met een metalen rietje erin. De mate (spreek uit: matte) gooien ze er eerst in, dan wat heet water erbij en zuigen maar. Dit kommetje gaat zo'n beetje het hele kantoor bij ons rond en opzich is het best wel te drinken. Ook op straat zie je iedereen met mate, ze hebben zo'n kommetje, een thermosfles met heet water en wat van die bladeren en genieten maar... Daarnaast houden ze hier heel erg van honden, volgens mij ben je hier gewoon 'the bomb' als je een hond hebt. In de chique wijken zie je dan ook heel veel paseaperros, oftewel: dogwalkers. Gewoon pubers ofzo die een stuk of 20 honden tegelijk uitlaten, omdat de eigenaren daar zelf geen zin aan hebben of geen tijd voor hebben. Die honden zorgen trouwens ook voor enorm veel hondepoep, dus het is altijd goed oppassen waar je loopt. Dat is het toch al, want de stoepen zijn hier echt schots en scheef. Als het nat en je gaat op een tegel staan, dan is de kans een op 3 dat de tegel los zit en dus de voor- of achterkant van je broek onder het water zit (en ja, ik spreek uit ervaring, maar ik blijk niet de enige te zijn).
Ook kun je hier werkelijk alles laten bezorgen en zie je op straat altijd obers rondlopen met een dienblad met een kop koffie en een croissantje ofzo erop. Omdat de kraan stuk was tijdens de spaanse les vanochtend, hebben wij het ook maar even geprobeerd. Nelly had het restaurant aan de overkant gebeld en jahoor, binnen 2min staan ze met een dienblad met twee koppen koffie bij je in het lokaal, supergrappig. Ook mijn collega's hebben er wel een handje van, vaak genoeg staat er zo'n kerel met de helm achterover op z'n hoofd die dan een kop thee en een paar crackers komt brengen... geen idee waarom ze niet even naar de koffie automaat lopen. Ook had gister iemand gister de thermosfles van de mate laten vallen, maar ipv dat ze het zelf opruimen bellen ze de schoonmaakdienst en die komen dan 2 man sterk met allerlei emmers en dweilen het water opruimen, terwijl de persoon in kwestie rustig even achter een andere pc doorwerkt :). Oh ja, ook zijn ze nogal klef aangelegd hier. Begroeten doen ze allemaal met een zo hard mogelijke zoen op de wang (ook mannen vaak) en op elke straathoek staan wel zoenende stelletjes, echt opvallend gewoon. Tenslotte hebben ze hier op tv ook nog het programma ‘showbal’, een soort zaalvoetbal met niets anders als doel dan Maradona zien spelen. Het zijn landenteams van oud-spelers die eens in de zoveel tijd een wedstrijdje spelen en natuurlijk compleet uit hun dak gaan bij het zien van Maradona, een echte held hier.

Nou goed, dat was het wel zo'n beetje, ik zal proberen nog wat andere foto's erop te zetten en dan is't mooi!

Hasta luego!
Juan (want Han kunnen ze niet uitspreken)